اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

در این مطلب به موضوع اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی اشاره شده است. شما می توانید در صورت نیاز به مشاوره حقوقی رایگان از طریق راههای ارتباطی با ما در تماس باشید

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی به چه صورت است

تعیین کمیسیون ویژه جهت رسیدگی به آراء قطعی کمیسیون های پزشکی در خصوص تعیین میزان از کارافتادگی جسمی و روحی بیمه شدگان و افراد خانواده آنها، مغایر ماده ۹۱ قانون تأمین اجتماعی است.

رای وحدت رویه شماره ۸۵ – مورخ ۱۳۶۹/۰۳/۲۹)

“با توجه به این که در ماده ۹۱ قانون تأمین اجتماعی برای تعیین میزان

ماده ۹۱ برای تعیین میزان از کار افتادگی جسمی و روحی بیمه شدگان و افراد خانواده آنها کمیسیون های بدوی و تجدید نظر پزشکی تشکیل خواهد شد. تر تیبه تشکیل و تعیین اعضا و ترتیب

از کارافتادگی جسمی روحی بیمه شدگان و افراد خانواده آنها کمیسیون های تحت عنوان کمیسیون بدوی و تجدیدنظر پیش بینی گردیده که على الاصول و همچنین طبق ماده ۹ آیین نامه اجرایی ماده فوق الذکر آراء کمیسیون های تجدیدنظر پزشکی قطعی و لازم الاجراء بوده لذا تعیین کمیسیون رسیدگی غیر از موارد مذکور در قانون تحت عنوان کمیسیون تجدیدنظر ویژه پزشکی و رسیدگی به تصمیمات اخذ شده از ناحیه کمیسیون های بدوی و تجدیدنظر پزشکی از موقعیت قانونی برخوردار نبوده در نتیجه دادنامه های شماره ۵۴۲ – ۶۸.۶.۲۵ و ۶۵۷ – ۶۸.۷.۱۸ و ۶۶۵ – ۶۸.۷.۱۹ صادره از شعبه چهارم دیوان که متضمن این معنی است مطابق با موازین قانونی تشخیص می گردد.”

آیا امعان نظر قضایی در زمینه اعتبار ماهوی نظر کمیسیون پزشکی سازمان تأمین اجتماعی در باب بیماری و تاریخ آن، وجه قانونی دارد

رأی وحدت رویه شماره ۶۱ – مورخ ۱۳۷۷/۰۳/۲۳)

“نظر کمیسیون پزشکی در باب بیماری و تاریخ آن امری است فنی و تخصصی که امعان نظر قضایی در زمینه اعتبار ماهوی آن وجه قانونی ندارد، بنابراین دادنامه شماره ۱۱۷۵ مورخ ۷۵/۹/۱۴ شعبه ۱۸ دیوان عدالت اداری در حدی که متضمن اعتبار نظر کمیسیون پزشکی در خصوص مورد است موافق مقررات تشخیص داده میشود.”

مشاغل سخت و زیان آور

ملاک در تعیین مشاغل سخت و زیان آور، آخرین اعلام نظر کمیته استانی ذی صلاح است. رأی وحدت رویه شماره ۱۳۶۹ – مورخ ۱۳۸۶/۱۱/۲۱)

رسیدگی و صدور رای بر اساس جدول میزان از کارافتادگی طبق آیین نامه ای خواهد بود که به پیشنهاد این سازمان و سازمان تامین خدمات درمانی به تصویب شورای عالی میرسد.”

“هرچند کمیته استانی ذی صلاح به شرح نظريه مورخ ۱۳۶۸/۴/۱۲ مطلق مشاغل کارخانه سیمان تهران فارغ از ماهیت آنها را بلحاظ مجاورت با کارخانه ایرانیت و آثار زیانبار ناشی از فعالیت آن کارخانه از نوع مشاغل سخت و زیان آور تشخیص داده و در مدت اعتبار خود واجد آثار قانونی مربوط است، لیکن کمیته صلاحیت دار مربوط با توجه به اتخاذ تدابیر لازم در جهت تدارک امکانات حفاظتی و بهداشتی و فنی و ایمنی و اعمال روش های مناسب و مطلوبه که موجب انتفاء زمینه و موقعیت و شرایط سخت و زیان آور نسبت به برخی از مشاغل کارخانه شده در فهرست مشاغل سخت و زیان آور سیمان تهران تجدیدنظر به عمل آورده و به شرح تصمیم مورخ ۱۳۸۱/۱۰/۲۴ فهرست مشاغلی را که با عنایت به ماهیت آنها، سخت و زیان آور نبوده از فهرست قبلی مستثنی نموده است، بنابراین استناد به تصمیم مورخ ۱۳۶۸/۴/۱۲ و برخورداری از امتیازات قانونی کارهای سخت و زیان آور بر اساس مشاغلی که در مورخ ۱۳۸۱/۱۰/۲۴ سخت و زیان آور شناخته نشده است از تاریخ اخیرالذکر محمل قانونی ندارد و دادنامه های شماره ۲۱۶۵ مورخ ۱۳۸۵/۸/۱۳ و ۲۰۰۷، ۳۱۸۹، ۳۱۹۱، ۳۱۹۳و ۳۱۹۴ مورخ ۱۳۸۵/۱۰/۲۰ شعبه هفدهم مبنی بر رد شکایت شاکیان در حدی که متضمن این معنی است، موافق اصول و موازین قانونی شناخته می شود.”

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

آیا قطع رابطه همکاری با کارفرما به هر عنوان و همچنین عدم اشتغال به خدمت هنگام تقاضای بازنشستگی، سالب حق مکتسب قانونی استفاده از بازنشستگی موضوع مشاغل سخت و زیان آور می باشد

رأی وحدت رویه شماره ۵۵ – مورخ ۱۳۸۷/۰۲/۰۱)

“. قانونگذار در مقام حمایت از کارگرانی که تحت تاثیر عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار، در معرض مخاطرات و تنش های جسمی و روحی زائد بر ظرفیت های طبیعی قرار گرفته اند، به سرخ شق یک از بند (ب) تبصره ۲ اصلاحی ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۸۰ مقرر داشته است «افرادی که حداقل بیست سال متوالی و بیست و پنج سال متناوب در کارهای سخت و زیان آور (مخل سلامت اشتغال داشته باشند و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند، می توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند.» نظر به اینکه حکم مقنن درباره افراد مشمول قانون مقید به شرط خاصی نیست و قطع رابطه همکاری با کارفرما به هر عنوان و همچنین عدم اشتغال به خدمت هنگام تقاضای بازنشستگی سالب حق مکتسب قانونی استفاده از بازنشستگی و حقوق مترتب بر آن نمی باشد، بنابراین دادنامه قطعی ۱۸۸۹ مورخ ۱۳۸۵/۸/۱۳ شعبه نوزدهم مبنی بر تایید ادعا و استحقاق شاکی در خصوص مورد موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده می شود.”

آیا غیبت غیرموجه بیش از ۱۰ روز در هر سال از جمله مصادیق تناوب در خدمت سخت و زیان آور به شمار می آید

رأی وحدت رویه شماره ۳۱۱ – مورخ ۱۳۸۷/۰۵/۰۶)

“طبق بند (ج) ماده ۱۳ آیین نامه اجرائی بند ۵ جزء (ب) ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی به ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱، مصوب ۱۳۸۰، غیبت غیرموجه بیش از ۱۰ روز در هر سال از جمله مصاديق تناوب در خدمت سخت و زیان آور به شمار آمده است. نظر به اینکه حسب اسناد و مدارک و لایحه جوابیه سازمان طرف شکایت مدت غیبت غیر موجه شاکیان بیش از حد مقرر در بند (ج) ماده ۱۳ آیین نامه فوق الذکر بوده است، بنابراین دادنامه شماره ۴۶۷ مورخ ۱۳۸۶/۴/۲۷ شعبه یازدهم مبنی بر رد شکایت شاکی به خواسته بازنشستگی پیش از موعد به لحاظ نداشتن سابقه خدمت متوالی با متناوب لازم و کافی در مشاغل سخت و زیان آور صحیح و موافق اصول و مقررات می باشد.”

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

آیا تعیین مشاغل سخت و زیان آور با توجه به کیفیت و ماهیت شغل و شرایط محیط کار و گزارش محل خدمت کارگر صورت می گیرد

رأی وحدت رویه شماره ۴۸۴ – مورخ ۱۳۸۷/۰۷/۲۸)

“مطابق ماده ۸ آیین نامه اجرائی بند ۵ جزء (ب) ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق ۲ تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱ – ۱۳۸۰ تشخیص مشاغل سخت و زیان آور به عهده کمیته استانی هر استان محول شده است. نظر به ضرورت بررسی ماهیت و کیفیت شغل شاکیان فارغ از عناوین مختلف آن از قبیل بنا و نسوز کار از حيث انطباق یا عدم انطباق آن با مشاغل سخت و زیان آور به تشخیص مرجع ذیصلاح، دادنامه قطعی شماره ۸۲ مورخ ۱۳۸۷/۱/۲۰ شعبه بیستم دیوان در حد ضرورت بررسی مجدد شغل شاکی با توجه به کیفیت و ماهیت شغل و شرایط محیط کار و گزارش محل خدمت نامبرده صحیح و موافق اصول و موازین قانونی است.”

آیا دعوای کارمند مشمول قانون استخدام کشوری به خواسته بازنشستگی به ادعای اشتغال به کارهای سخت و زیان آور بر اساس مقررات خاص قانون کار وارد است

رأی وحدت رویه شماره ۵۱۵ – مورخ ۱۳۸۷/۰۷/۰۵)

“.. احکام استخدامی کلیه شاکیان که در باب افزایش سنواتی و تغییر ضریب جدول حقوق موضوع ماده ۳۳ لایحه قانونی استخدام کشوری صادر شده مبین شمول قانون استخدام کشوری و قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت در امور استخدامی آنان است و مجرد پرداخت حق بیمه بازنشستگی به سازمان تأمین اجتماعی الزامأ مفید تبعیت پرداخت کننده حق بیمه مذکور از قوانین و مقررات مربوط به کارگران نیست. نظر به اینکه سیاق عبارات تبصره ۲ اصلاحی ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۸۰ با استفاده از واژه های کارگر و کارفرما و کارگاه مبین حصر تسری حکم مقنن به مشمولین قانون کار است. بنابراین دادنامه شماره ۹۱۰ مورخ

۱. “تبصره ۲ – الف – کارهای سخت و زیان آور کارهایی است که در آنها عوامل فیزیکی، شیمیایی مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار، غیر استاندارد بوده و در اثر اشتغال کارگر تنشی به مراتب بالاتر از ظرفیت های طبیعی (جسمی و روانی در وی ایجاد گردد که نتیجه آن بیماری شغلی و عوارض ناشی از آن بوده و بتوان با بکارگیری تمهیدات فنی، مهندسی، بهداشتی و ایمنی و غیره صفت سخت و زیان آور بودن را از آن مشاغل کاهش یا حذف نمود.

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

١- کارفرمایان کلیه کارگاههای مشمول قانون تأمین اجتماعی که تمام یا برخی از مشاغل آنها حسب تشخیص مراجع ذیربط سخت و زیان آور اعلام گردیده یا خواهند گردید، مکلفند ظرف دو سال از تاریخ تصویب این قانون نسبت به ایمن سازی عوامل شرایط محیط کار مطابق حد مجاز و استانداردهای مشخص شده در قانون کار و آیین نامه های مربوطه و سایر قوانین موضوعه در این زمینه اقدام نمایند

٢- کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون تأمین اجتماعی مکلفند قبل از ارجاع کارهای سخت و زیان آور به بیمه شدگان، ضمن انجام معاینات پزشکی آنان از لحاظ قابلیت و استعداد جسمانی متناسب با نوع کارهای رجوع داده شده (موضوع ماده ۹۰ قانون تأمین اجتماعی)، نسبت به انجام معاینات دورهای آنان که حداقل در هر سال نباید کمتر از یک بار باشد، نیز به منظور آگاهی از روند سلامتی و تشخیص بهنگام بیماری و پیشگیری از فرسایش جسمی و روحی اقدام نماینده وزارتخانه های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کار و امور اجتماعی مکلفند تمهیدات لازم را در انجام این بند توسط کارفرمایان اعمال نمایند

ب ۔ حمایتها

١. افرادی که حداقل بیست سال متوالی و بیست و پنج سال متناوب در کارهای سخت و زیان آور ( مخل سلامت) اشتغال داشته باشند و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند می توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند. هر سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان آور یک و نیم سال محاسبه خواهد شد

۲- در صورتی که بیمه شدگان موضوع این تبصره قبل از رسیدن به سابقه مقرر در این قانون دچار فرسایش جسمی و روحی ناشی از اشتغال در کارهای سخت و زیان آور کردند با تأیید کمیسیون های پزشکی (موضوع ماده ۹۱ قانون تأمین اجتماعی) با هر میزان سابقه خدمت از مزایای مندرج در این تبصره برخوردار خواهند شد.

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

۳- در مورد سایر بیمه شدگان حداقل سابقه پرداخت حق بیمه برای استفاده از مستمری بازنشستگی از تاریخ تصویب این قانون هر سال یک سال افزایش خواهد یافت تا آنکه این حداقل به بیست سال تمام برسد

۴- از تاریخ تصویب این قانون جهت مشمولان این تبصره، چهار درصد (۴) به نرخ حق بیمه مقرر در قانون تامین اجتماعی افزوده خواهد شد که آن هم در صورت تقاضای مشمولان قانون، بطور یکجا یا به طور اقساطی توسط کارفرمایان پرداخت خواهد شد

۵- تشخيص مشاغل سخت و زیان آور و نحوه احراز توالی و تناوب اشتغال، نحوه تشخیص فرسایش جسمی و روحی و سایر موارد مطروحه در این تبصره به موجب آیین نامه ای خواهد بود که حداکثر ظرف چهار ماه توسط سازمان تامین اجتماعی و وزارتخانه های کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

۱۳۸۶/۵/۲۷ شعبه هفدهم دیوان مبنی بر رد شکایت شاکی به خواسته بازنشستگی به ادعای اشتغال به کارهای سخت و زیان آور براساس مقررات خاص مشمولین قانون کار صحیح و موافق قانون تشخیص داده میشود.”

اگر به دنبال شماره تماس بهترین وکیل اداره کارمی گردید می توانید با گروه تهران وکیل تماس گرفته ابتدا از مشاوره رایگان و تلفنی با مشاورین این مجموعه داشته باشید و در صورتی که بخواهید می توانید با تعیین وقت حضور پیدا کرده و با وکلای حقوقی و کیفری این مجموعه که متخصص در این زمینه می باشند مشاوره داشته باشید. همچنین برای مشاوره حقوقی درباره شکایت از کارفرما می توانید با موسسه تهران وکیل در ارتباط باشید.

شما همچنین می توانید از طریق راه های ارتباطی با بهترین وکیل دیوان عدالت اداری این دفتر حقوقی تماس گرفته و از مسایل حقوقی آگاه شوید.

آیا تأثیر یا عدم تأثیر ایام مرخصی در توالی یا تناوب مدت اشتغال به کارهای سخت و زیان آور از وظایف و مسئولیت های قانونی کمیته استانی تشخیص مشاغل سخت و زیان آور است

رأی وحدت رویه شماره ۶۵۲ – مورخ ۱۳۸۷/۱۰/۰۸)

“. نظر به اینکه تشخیص مشاغل سخت و زیان آور به عهده کمیته استانی مقرر در ماده ۱۸ آیین نامه کارهای سخت و زیان آور موضوع تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی محول شده است و تاثیر یا عدم تاثیر ایام مرخصی در توالی یا تناوب مدت اشتغال به کارهای سخت و زیان آور از وظایف و مسئولیتهای قانونی آن کمیته نیست، بنابراین دادنامه های شماره ۱۲۷۶، و ۱۲۸۰ مورخ ۱۳۸۶/۵/۷ شعبه دوم تجدیدنظر دیوان مبنی بر فسخ دادنامه های بدوی و صدور رأی در ماهیت شکایت شاکیان که مبین عدم لزوم رسیدگی به موضوع در کمیته استانی و مؤید صلاحیت دیوان در رسیدگی به شکایت به کیفیت مطروحه است در این حد صحیح و موافق قانون تشخیص داده میشود.”

مراجع حل اختلاف اداره کار باید در خصوص ادعای کارگر به دریافت حقوق و مزایای ناشی از اشتغال به مشاغل سخت و زیان آور، نظریه کمیته استانی ذی صلاح را کسب کنند.

رأی وحدت رویه شماره ۸۶۲ – مورخ ۱۳۸۷/۱۲/۱۳)

۶- بیمه شدگانی که دارای سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان آور به تاریخ قبل از تاریخ تصویب این قانون باشند می توانند با استفاده از مزایای این قانون درخواست بازنشستگی نمایند. در این صورت با احراز شرایط توسط بیمه شده کارفرمایان مربوطه مکلفند حق بیمه مربوطه و میزان مستمری برقراری را تا احراز شرایط مندرج در تبصره (۲) همچنین چهار درصد (۴) میزان مستمری برقراری نسبت به سنوات قبل از تصویب این قانون را یکجا به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نمایند.”

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

“… نظر به اینکه شاکی در مقام اعتراض به رأی هیأت تشخیص اداره کار نسبت به حقوق و مزایای قانونی خود به ادعای اشتغال به مشاغل سخت و زیان آور معترض بوده لذا اقتضاء داشته است که هیأت حل اختلاف در مقام رسیدگی به اعتراض وی با انجام رسیدگی ها و تحقیقات لازم و کسب نظریه کمیته استانی و مراجع ذیصلاح در خصوص ادعای کارگر موصوف تحقیقات لازم بعمل می آورد و براساس آن مبادرت به صدور رأی مقتضی مینمود، بنابراین دادنامه شماره ۲۱۹ مورخ ۱۳۸۶/۸/۱۶ شعبه ۱۸ مبنی بر نقض رأی هیأت حل اختلاف به جهت نقص تحقیقات در موارد فوق الذکر صحیح و موافق قانون است.”

آیا تشخیص و تایید کمیته استانی ناظر به مشاغل سخت و زیان آور کارگری بوده و منصرف از سایر مشاغل سخت و زیان آور می باشد

رأی وحدت رویه شماره ۸۶۵ – مورخ ۱۳۸۷/۱۲/۱۸)

“… مطابق تبصره ۳ ماده واحده قانون نحوه بازنشستگی جانبازان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی و معلولین عادی و شاغلین مشاغل سخت و زیان آور مصوب ۱۳۶۷ «شاغلین مشاغل سخت و زیان آور که وظایف مربوط به شغل آنان باعث بروز ناراحتی های جسمی و روحی می گردد، می توانند با داشتن حداقل بیست سال سابقه خدمت براساس درخواست کتبی خود با حداکثر پنج سال ارفاق بازنشسته شوند.» نظر به صراحت ماده واحده قانون فوق الذکر مبنی بر عدم شمول مقررات آن به کارگران مشمول قانون کار و اینکه تشخیص و تایید کمیته استانی ناظر به مشاغل سخت و زیان آور کارگری بوده و منصرف از سایر مشاغل سخت و زیان آور می باشد و شغل شاکیان به عنوان پرستار از جمله مشاغل سخت و زیان آور اعلام گردیده است و نتیجتا در اجرای تبصره ۳ ماده واحده مزبور ذیحق به استفاده از حداکثر پنج سال خدمت ارفاقی بوده اند، بنابراین دادنامه شماره ۶۷۱ مورخ ۱۳۸۷/۳/۲۷ شعبه ۲۲ دیوان در حدی که مبین این معنی است، موافق اصول و موازین قانونی می باشد.”

تمسک به ماده ۱۰ قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل نوسازی صنایع کشور در مورد بازنشستگی شاکیان، سالب حق مكتسب قانونی آنان بر اساس گواهی کمیته استانی ذی صلاح نیست.

رأی وحدت رویه شماره ۴ – مورخ ۱۳۸۸/۰۱/۱۶)

“…. نظر به اینکه به شرح دادنامه های قطعی شماره ۱۵۲ مورخ ۱۳۸۴/۱/۳۱ و شماره ۱۷۳ مورخ ۱۳۸۴/۱/۳۱ شعبه دوم دیوان و گواهی کمیته استانی ذیصلاح، شاکیان به مدت مقرر در قانون در مشاغل سخت و زیان آور به کار اشتغال داشته اند و در نتیجه ذیحق به بازنشستگی بر اساس مقررات خاص مربوط و برخورداری از امتیازات آن بوده اند و تمسک به ماده ۱۰ قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل نوسازی صنایع کشور در مورد بازنشستگی شاکیان، سالب حق مکتسب قانونی آنان نیست، بنابراین دادنامه شماره ۲۶۲۸ مورخ ۱۳۸۶/۱۲/۲۸ شعبه هفدهم که متضمن این امر است، موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده میشود.”

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

آیا احراز شرایط و استحقاق بیمه شده جهت بازنشستگی پیش از موعد در کارهای سخت و زیان آور می بایست رسما از سوی سازمان تأمین اجتماعی ابلاغ شود

رأی وحدت رویه شماره ۹۰ – مورخ ۱۳۸۹/۰۳/۱۰)

“با احراز تعارض آراء اعلامی، نظر به اینکه مطابق ماده ۸ آیین نامه اجرایی بند ۵ جزء (ب) ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ وتبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱ مصوب ۱۳۸۵ تشخیص و تطبيق مشاغل سخت و زیان آور بر عهده کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی است و همچنین به موجب بند ۳ ماده ۱۳ آیین نامه فوق الذکر، احراز شرایط و استحقاق بیمه شده جهت بازنشستگی پیش از موعد در کارهای سخت و زیان آور می بایست رسما از سوی سازمان تأمین اجتماعی ابلاغ شود و در همین راستا سازمان تأمین اجتماعی به جهت سمت شکات در مدیریت شرکت تعاونی تولیدی و خویش فرما بودن، آنان را کارگر مشمول مقرره صدرالذکر تشخیص نداده است، لذا رأی شعبه شانزدهم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۲۴۳۷ مورخ ۱۳۸۷/۹/۹ در حدی که متضمن این معنی میباشد، صحیح تشخیص گردید.”

آیا صرف پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما در ایام تعطیلی کارگاه موجب احتساب ایام مذکور به عنوان سابقه اشتغال در مشاغل سخت و زیان آور است

رأی وحدت رویه شماره ۹۱ – مورخ ۱۳۸۹/۰۳/۱۰)

• “نظر به اینکه اولا مطابق بند یک قسمت (ب) تبصره ۲ ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱ مصوب ۱۳۸۰ افرادی که حداقل بیست سال متوالی و یا بیست و پنج سال متناوب در کارهای سخت و زیان آور (مخل سلامت) اشتغال داشته و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخته باشند، می توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند. ثانيا صرف پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما در ایام تعطیلی کارگاه موجب احتساب ایام مذکور به عنوان سابقه اشتغال در مشاغل سخت و زیان آور نمی باشد، لذا دادنامه شماره ۳۲۲۹ مورخ ۱۳۸۷/۱۲/۲۰ شعبه شانزدهم در حدی که متضمن این معنی است صحیح تشخیص می گردد.”
• اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

آیا بازنشستگی عادی اشخاص مشمول قانون تأمین اجتماعی، مانع از بهره مندی آنان از حقوق مکتسب و استفاده از مزایای مشاغل سخت و زیان آور است

رأی وحدت رویه شماره ۲۲۵ مورخ ۱۳۸۹/۰۶/۲۲) ”

” براساس بند ۱ از شق (ب) ذیل بند ۲ تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ با اصلاحات بعدی، قانونگذار در حمایت از کسانی می به کارهای سخت و زیان آور (مخل سلامت) اشتغال داشته اند هر سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای مذکور را برای آنان یک سال و نیم محاسبه کرده است و از آنجا که مطابق رای وحدت رویه شماره ۴ مورخ ۱۳۸۸/۱/۱۶ بازنشستگی عادی اشخاص مشمول قانون، مانع از بهره مندی آنان از حقوق مکتسب و استفاده از مزایای مشاغل سخت و زیان آور نیست، بنا به مراتب دادنامه شماره ۱۹۰ مورخ ۱۳۸۸/۲/۵ شعبه ۱۷ دیوان که مبین این معنی است موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده میشود.”

صلاحیت انحصاری کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی تعیین مشاغل سخت و زیان آور

الف – (رأی وحدت رویه شماره ۴۴۶ – ۴۵۵ و ۵۳۱ – مورخ ۱۳۹۰/۱۰/۱۹)

“…. به موجب بند ۵ قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱، مصوب ۱۳۸۰/۷/۱۴، تشخیص مشاغل سخت و زیان آور و نحوه احراز توالی و تناوب اشتغال، نحوه تشخیص فرسایش جسمی و روحی و سایر موارد مطرح شده به آیین نامه ای که به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید، موکول شده است و در مواد ۲ و ۸ و ۹ ایین نامه اجرایی قانون مذکور، بررسی، تطبیق و تعیین مشاغل سخت و زیان آور با بررسی سوابق، انجام بازدید و بررسی شرایط کار توسط کارشناسان بهداشت حرفه ای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بررسان کار وزارت کار و امور اجتماعی به عهده کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی محول شده است و با توجه به این که کمیته های باد شده در سال ۱۳۸۱ تعدادی از مشاغل کارخانه سیمان را از زمره مشاغل سخت و زیان آور خارج کرده اند و در این خصوص دارای صلاحیت نیز بوده اند، بنابراین از تاریخ تصویب آیین نامه یاد شده، الزام به اجرای صورتجلسه ۱۳۶۸/۴/۱۲ کمیته بررسی کارهای سخت و زیان اور وجاهت قانونی ندارد و رای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۱۳۸۶/۱۱/۲۱-۱۳۶۹ نیز مؤید مراتب فوق است. علیهذا أراء مبتنی بر رد شکایت به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق موازین قانونی است.”

ب – (رأی وحدت رویه شماره ۵۲۳ – مورخ ۱۳۹۰/۱۱/۲۴)

“. مطابق بند ۲ ماده ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری، رسیدگی به اعتراضات و شکایات از آراء و تصمیمات قطعی دادگاههای اداری، هیأتهای بازرسی و کمیسیون هایی مانند کمیسیون های مالیاتی، شورای کارگاه، هیأت حل اختلاف کارگر و کارفرما و …. منحصرا از حیث نقض قوانین و مقررات یا مخالفت با آنها در صلاحیت و حدود اختیارات دیوان عدالت اداری است و شعب دیوان صرفا می توانند تصمیمات مراجع مذکور را از حیث انطباق یا عدم انطباق با قوانین و مقررات مربوط بررسی و مورد حکم قرار دهند و نمی توانند در ماهیت اموری که در صلاحیت مراجع مزبور میباشد ورود نمایند. همچنین مطابق مواد ۸ و ۹ آیین نامه اجرایی بند ۵ جزء ب «قانون ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱» مصوب سال ۱۳۸۰ هیأت وزیران، بررسی و تطبیق و تشخیص مشاغل سخت و زیان آور بر اساس ضوابط و سیاست گذاری های شورای عالی حفاظت فنی و مقررات مربوط، از وظایف کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی است. با توجه به مراتب مذکور رأی شعبه بیستم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۳۸۵۶ – ۱۳۸۸/۱۱/۱ در حدی که آراء کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی تشخیص مشاغل سخت و زیان آور را منطبق با مقررات دانسته و در ماهیت امر اتخاذ تصمیم نکرده است صحیح و موافق مقررات می باشد.”

شمول مقررات تناوب اشتغال موضوع مشاغل سخت و زیان اور نسبت به استفاده از مرخصی بدون حقوق بیش از دو ماه

رأی وحدت رویه شماره ۱۰۱۷ الی ۱۰۲۱ – مورخ

۱۳۹۱/۱۲/۲۸)

” به موجب بند یک جزء (ب) ماده واحده تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب سال ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب سال ۱۳۷۱ مصوب سال ۱۳۸۰، مقرر شده افرادی که حداقل ۲۰ سال متوالی و ۲۵ سال متناوب در کارهای سخت و زیان آور (مخل سلامت) اشتغال داشته باشند و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند، می توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند و هر سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان آور یک و نیم سال محاسبه خواهد شد. با توجه به بند الف جزء ۳ ماده ۱۲ آیین نامه اجرایی قانون مذکور، استفاده از مرخصی بدون حقوق به مدت بیش از دو ماه به هر منظور و تحت هر عنوان علاوه بر مرخصی مندرج در بند (ی) ردیف ۲ این ماده، موجب از بین رفتن توالی شده و مشمول مقررات تناوب اشتغال می شود. بنابراین آراء شعبه هفدهم دیوان عدالت اداری که با توجه به این که شکات به مدت بیش از دو ماه از مرخصی بدون حقوق استفاده کرده اند و توالی اشتغال آنان در مشاغل سخت و زیان آور زایل شده است و به رد شکایت صادر شده صحیح و موافق مقررات است.”

عدم صلاحیت شورای عالی حفاظت فنی نسبت به تجدیدنظر از آراء کمیته های بدوی تشخیص مشاغل سخت و زیان آور

رأی وحدت رویه شماره ۶۱ الی ۶۵ – مورخ ۱۳۹۲/۰۲/۰۲)

“….. با عنایت به این که به موجب مواد ۷ و ۸ و جزء الف و ب ماده ۹ آیین نامه اجرایی ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۸۰/۱۲/۲۲ ، مصوب ۱۳۸۵/۱۲/۲۶ ، سیاستگذاری کشوری کارهای سخت و زیان آور موضوع این آیین نامه و همچنین نظارت و هماهنگی بر فعالیت کمیته های بدوی و تجدیدنظر رسیدگی کننده به عهده شورای عالی حفاظت فنی است و تطبیق و تشخيص مشاغل سخت و زیان آور و رسیدگی به اعتراضات اشخاص بر عهده کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی قرار گرفته است، بنابراین اظهارنظر شورای عالی حفاظت فنی با توجه به ماده ۷ قانون یاد شده در سال ۱۳۸۶ | در مقام تجدیدنظر آراء کمیته های بدوی تشخیص مشاغل سخت و زیان آور استانی پس از تصویب آیین نامه اجرایی قانون مذکور در سال ۱۳۸۵ خارج از حدود اختیارات شورای عالی مذکور است و آراء شعب ۱۹ و ۲۰ دیوان عدالت اداری مبنی بر وارد دانستن شکایت به لحاظ عدم صلاحیت شورای مزبور صحیح و مطابق مقررات تشخیص میشود.”

ممنوعیت قانونی تسری قانون نحوه بازنشستگی جانبازان، معلولین و شاغلین مشاغل سخت و زیان آور به کارکنان بنیاد شهید قبل از تعیین مشاغل سخت و زیان آور و درجات مربوط به پست سازمانی در بنیاد شهید

رأی وحدت رویه شماره ۴۰۹ الی ۴۱۵ و ۵۷۳ و ۵۷۴ – مورخ ۱۳۹۳/۰۳/۱۲)

اولا: از حيث این که به علت عدم تعیین مشاغل سخت و زیان آور بنیاد شهید در زمان رسیدگی به پرونده ها، بعضی از شعب دیوان عدالت اداری با این استدلال که عدم تعیین مشاغل سخت و زیان آور نافی حقوق مستخدم نیست، رأی به وارد دانستن شکایت صادر کرده اند و بعضی از شعب دیوان عدالت اداری عدم تعیین مشاغل سخت و زیان آور بنیاد شهید در زمان رسیدگی به پرونده ها را مانع رسیدگی تلقی کرده اند و پرونده را معد اتخاذ تصمیم ندانسته اند، تعارض در آراء شعب دیوان عدالت اداری وجود دارد. ثانيا: مطابق قانون تسری قانون نحوه بازنشستگی جانبازان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی و معلولین عادی و شاغلین مشاغل سخت و زیان آور به بنیاد شهید و امور ایثارگران مصوب سال ۱۳۸۷، حکم قانون نحوه بازنشستگی جانبازان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی و معلولین عادی و شاغلین مشاغل سخت و زیان آور مصوب سال ۱۳۶۷ به بنیاد شهید و امور ایثارگران انقلاب اسلامی تسری یافت و در تبصره ۳ قانون اخیرالذکر مقرر شده است که شاغلین مشاغل سخت و زیان آور که وظایف مربوط به شغل آنان باعث بروز ناراحتی های جسمی و روحی می گردد میتوانند با داشتن حداقل بیست سال سابقه خدمت بر اساس درخواست کتبی خود با حداکثر پنج سال ارفاق بازنشسته شوند، در تبصره ۴ قانون مذکور نیز تصویب آییننامه اجرایی قانون به هیأت وزیران محول شده است. در بند ۵ آیین نامه اجرایی قانون موصوف، موضوع تصویب نامه شماره ۴۵۶۶۴/ت ۶۵۲ . ۱۳۶۸/۵/۳۰ هیأت وزیران، مشاغل سخت و زیان آور و درجات مربوط به پست سازمانی هر یک از دستگاههای مشمول قانون به پیشنهاد هر یک از دستگاه ها و تأیید شورای امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیأت وزیران موکول شده است. با توجه به مراتب، تشخیص مشاغل سخت و زیان آور و درجات مربوط به پست سازمانی در بنیاد شهید تابع احکام فوق – الذكر است و هر چند که در حال حاضر وزرای عضو کمیسیون موضوع اصل ۱۳۸ قانون اساسی در امور اداری و استخدامی به موجب مصوبه شماره ۲۰۰/۹۲/۸۶۶۸ – ۱۳۹۲/۵/۷ در راستای بند ۵ آیین نامه اجرایی قانون یاد شده، مشاغل سخت و زیان آور و درجات مربوط به پست سازمانی در بنیاد شهید و امور ایثارگران را تعیین کرده است و ملاک عمل می باشد، اما چون در زمان رسیدگی به پرونده های موضوع تعارض، مشاغل سخت و زیان آور و درجات مربوط به پست سازمانی در بنیاد شهید مطابق ضوابط پیش گفته هنوز تصویب نشده بوده است و بنیاد شهید نیز در لوایح دفاعیه که در پرونده های موضوع تعارض منعکس است به این مطلب تصریح کرده است و اصل حق مورد ادعا را نفی نکرده است، بنابراین با عدم عمل به حکم مقرر در بند ۵ آیین نامه اجرایی قانون نحوه بازنشستگی جانبازان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی و معلولین عادی و شاغلین مشاغل سخت و زیان آور مصوب سال ۱۳۶۷ در تعیین مشاغل سخت و زیان آور و درجات مربوط به پست سازمانی در بنیاد شهید، امکان رسیدگی به خواسته شکات در زمان رسیدگی به پروندهها موجود نبوده است و آراء شعب دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه های . ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۲۵۰۲۱۵۸ ،۱۳۹۰/۱۱/۱۸.۹۰۰۹۹۷۰۹۰۲۵۰۲۹۱۷

۱۳۹۰/۹/۱۲ ، ۸۹۰۹۹۷۰۹۰۲۴۰۲۱۹۹ – ۱۳۸۹/۱۲/۲۱ که با این استدلال و پیش از سیر مراحل مذکور، اجابت خواسته شاکیان را موجه تلقی نکرده اند صحیح و موافق مقررات تشخیص میشود.”

آیا اتخاذ تصمیم مجدد توسط کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی جهت تطبیق و تشخیص مشاغل سخت و زیان آور در صورت حصول شرایط جدید منع قانونی دارد

رأی وحدت رویه شماره ۷۸۷ و ۷۸۸ و ۸۰۰ – مورخ ۱۳۹۳/۰۴/۲۳) “….. مطابق ماده ۸ آیین نامه اجرایی ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۸۰/۱۲/۲۲ ، مصوب ۱۳۸۵/۱۲/۲۶ هیأت وزیران، تطبيق و تشخیص مشاغل سخت و زیان آور بر اساس ضوابط و سیاست گذاری های شورای عالی حفاظت فنی در صلاحیت کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی تعیین شده است. بنابراین تصمیمات کمیته های مذکور بدون تغییر در عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار مصرح در قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۸۰/۱۲/۲۲، قطعی است و در مواردی که شرایط محیط کار به شرح مذکور تغییر کند، اتخاذ تصمیم مجدد توسط کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی موضوع ماده 7 آیین نامه صدرالذکر از زمان حصول شرایط جدید منعی ندارد. نظر به این که در پرونده های موضوع تعارض، کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی بدوأ مشاغل شکات را در زمره مشاغل سخت و زیان آور تلقی نکرده اند ولیکن متعاقبا کمیته های مذکور در ایامی که پیش از این مشاغل شکات سخت و زیان آور شناخته نشده بود، مجددأ مشاغل آنها در ایام سابق را سخت و زیان آور شناخته اند از این حیث که اتخاذ تصمیم در خصوص آن ایام قبلا به عمل آمده بوده وجاهت قانونی نداشته است و آراء شعب ۱۷ و ۱۵ و ۱۲ دیوان عدالت اداری به شرح مندرج در گردش کار که با عدم ترتیب اثر به نظر مؤخر کمیته های بدوی و تجدیدنظر استانی نسبت به موارد اظهار نظر شده قبلی، شکایت شکات مبنی بر الزام سازمان تأمین اجتماعی به بازنشستگی بر اساس مشاغل سخت و زیان آور را وارد ندانسته اند صحیح و موافق مقررات است.”

کمیته بدوی استانی تشخیص مشاغل سخت و زیان آور می بایست تصمیم کمیته را به کارگران شاکی ابلاغ نماید تا کارگران بتوانند در مهلت قانونی، درخواست تجدیدنظر خود را تسلیم نمایند.

رأی وحدت رویه شماره ۱۰۴۳ – مورخ ۱۳۹۳/۰۶/۲۴)

” مطابق تبصره ۵ ماده ۸ آیین نامه اجرایی بند ۵ جزء ب ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱ – مصوب ۱۳۸۰ مصوب ۱۳۸۵/۱۲/۲۶ هیأت وزیران، رأی کمیته بدوی استانی تشخیص مشاغل سخت و زیان آور ظرف ۱۵ روز اداری از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی است و در صورتی که کارگر یا کارفرما به رای بدوی اعتراض داشته باشند درخواست تجدیدنظر خود را کنبأ به سازمان کار و امور اجتماعی محل تسلیم می نمایند. با عنایت به این که کمیته بدوی استانی به تکلیف مقرر در تبصره ۵ ماده ۸ آیین نامه مذکور عمل نکرده و تصمیم کمیته به کارگران شاکی ابلاغ نشده است تا از حق تجدیدنظرخواهی برخوردار باشند، بنابراین دادنامه های شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۱۸۰۲۴۱۹ – ۱۳۹۱/۷/۹ و ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۱۹۰۱۸۷۵ . ۱۳۹۱/۴/۲۶ شعب هجدهم و نوزدهم دیوان عدالت اداری مبنی بر وارد دانستن شکایت و ضرورت ابلاغ نظریه کمیته بدوی مشاغل سخت و زیان آور به کارگران، صحيح و موافق مقررات می باشد.”

اعتراض کمیسیون های پزشکی تأمین اجتماعی

آیا رسیدگی به شکایت کارکنان غير مشمول قانون کار در دستگاه های اجرایی مبنی بر برخورداری از مزایای بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان آور در صلاحیت شورای اداری و استخدامی است

رأی وحدت رویه شماره ۶۹۵ الی ۶۹۹ – مورخ ۱۳۹۶/۰۷/۲۵)

” مطابق مواد ۷، ۸ و ۱۳ از آیین نامه اجرایی بند ۵ جزء «ب» ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی به ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۸۰/۱۲/۲۲ هیأت وزیران و ماده واحده قانون نحوه بازنشستگی جانبازان و مشاغل سخت و زیان آور مصوب ۱۳۶۷/۹/۱ و اصلاحیه ۱۳۸۳/۲/۲۱ و ۱۳۸۷/۲/۱۵ ، کمیته تشخیص و تطبيق مشاغل سخت و زیان آور صرف نسبت به شکایت افراد تحت شمول قانون کار که ذیحق به بازنشستگی بر اساس مقررات خاص مربوطه و برخوردار از امتیازات آن بوده صلاحیت رسیدگی دارد و افرادی که با مشخصات شغلی آنان در حکم کارگزینی به عنوان کارمند دولت باشند کارگر تلقی نمی شوند و شکایت آنان در صورت سخت و زیان آور بودن شغل آنها در شورای اداری و استخدامی قابلیت طرح و رسیدگی دارد در نتیجه آراء شعب ۱۲ و ۱۶ دیوان عدالت اداری به شرح مندرج در گردش کار مبنی بر رد شکایت در حدی که متضمن این معناست صحیح و موافق مقررات تشخیص میشود.”