وکیل اهانت به مامور

در این مطلب به موضوع وکیل اهانت به مامور پرداخته شده است. در صورت نیاز، آماده پاسخگویی به سوالات حقوقی شما در موسسه تهران وکیل هستیم.

وکیل اهانت به نگهبان و مراقب در حین نگهبانی

این جرم در عداد جرائم مربوط به وظایف خاص نظامی و انتظامی قرار دارد و موضوع ماده ۴۶ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح می باشد.

اهمیت وجود نگهبان در اماکن مربوط به نیروهای مسلح ، پادگان ها، وزارت دفاع ، ستاد کل ن.م ، سازمانها و شرکت های وابسته به آنها که مسلحانه از آنها پاسداری می شود ، آنچنان است که قانونگذار در این مورد حکم خاص داده زیرا معمولا نگهبان وظیفه خود را با امر و نهی انجام می دهد و چون در اغلب موارد شخص نگهبان از میان سربازان وظیفه یا درجات پائین انتخاب می شود ولی از طرفی وظیفه نگهبانی (با توجه به مکان یا زمان) از حساسیت خاصی برخوردار است، از این رو ممکن است امر و نهی وی در مخاطب موجب واکنش از سوی وی شده و او در اعتراض و پرخاش به نگهبان، به وی توهین نماید و موجب تضعیف روحیه و قدرت وی گردد.

لذا صرف نظر از اینکه توهین کننده یا توهین شونده دارای کدامیک از درجات نظامی می باشند ، صرف توهین به نگهبان ملاک بحث است و از این نظر قابل تعقیب کیفری در محاکم نظامی می باشد.

وکیل اهانت به مامور

ماده ۴۶ اینگونه انشاء گردیده است:

( (هر نظامی در حین خدمت به نحوی به نگهبان یا مراقب در رابطه با انجام وظیفه وی اهانت نماید به حبس از دوماه تا یک سال محکوم می گردد، مگر آن که اهانت او مصداق قذف باشد که به مجازات آن نیز محکوم میشود.))

در این ماده اهانت به نگهبان و مراقب، جرم شناخته شده است و به عبارت دیگر نگهبان و مراقب در یک رده قرار گرفته اند.

در قانون مجازات جرائم ن.م برای نگهبان تعریف خاصی در تبصره ماده ۴۳ ذکر گردیده و آن عبارت است از:

( (تبصره – نگهبان مأمور (اعم از نظامی و انتظامی )مسلحی است که مراقبت و حفاظت یک محل یا یک منطقه یا یک مقام معین به او واگذار شده باشد.))

در قانون مذکور تعریفی از مراقب به عمل نیامده ولی برای نگهبان تعریف مشخصی ذکر شده است.

شاید دلیل این امر وضوح و درک آسان وضعیت مراقب باشد، زیرا معمولا در اماکن نظامی و انتظامی که بوسیله چند نفر ورود و خروج کارکنان، خودروها یا ارباب رجوع کنترل می شود، نیازی به مسلح نمودن تمامی افرادی که عمل پاسداری را انجام میدهند، نیست و از این رو دیده میشود تعداد انگشت شماری مسلح در مکان های خاصی ایستاده اند و مابقی با لباس نظامی و بدون در اختیار داشتن اسلحه انجام وظیفه می کنند.

لذا تفاوت ماهوی در انجام وظیفه نگهبانی بین این دو دسته دیده نمی شود و چون نگهبان تعریف خاصی مقید به مسلح بودن دارد، نمی توان قائل به این شد که توهین به نگهبان جرم باشد و به سایرین (دسته دوم) جرم تلقی نگردد.

در نتیجه مقنن هر دو دسته نگهبان و مراقب را در یک رده قرار داده و توهین به آنها را مشمول مجازات خاصی بر شمرده است.

در ماده ۴۶ مورد بحث هم کلمه به نحوی دیده می شود. این نکته نیز همانند سایر مواردی که پیشتر توضیح داده شد می باشد و شامل اهانت های شفاهی، کتبی، رفتاری و حرکتی است که ضمنا با توجه به عرف محله قابل بررسی است.

نکته دیگری که اشاره به آن خالی از لطف نیست، شخص اهانت کننده است که الزاما می بایست مشمول یکی از تعاریف مذکور در ماده ۱ قانون مورد بحث باشد و اینکه در ابتدای ماده گفته شده هر نظامی، به این معنا نیست که کارمندان نیروهای مسلح و یا افراد بازنشسته و همچنین کسانی که موقتا در نیروهای مسلح به کار گرفته می شوند از شمول این ماده خارج هستند. بلکه تمامی مشمولین قانون مذکور در ماده ۱ همان قانون به تفکیک احصاء گردیده اند و لذا مراد از واژه نظامی، تمامی آنان می باشد.

حال چنانچه وضعیت توهین کننده در هیچیک از صور مذکور در این ماده نگنجد، توهین وی از مصادیق توهین موضوع ماده ۶۰۹ کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی است که در مبحث دوم همین فصل از منظر شما گذشت، زیرا به هر حال نگهبان نیز دارای سمت است و از کارکنان دولت محسوب می گردد که تکالیفی به عهده وی گذاشته شده است و به لحاظ اینکه مسئولیت اجرایی دارد، اهانت به او اهانت به مأمور دولت تلقی می گردد.

ذکر تمامی صور و تعریفهایی که در ماده ۱ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح به آنها پرداخته شده به علت اطاله متن ضروری به نظر نمی رسد.

موضوع بعدی که در قسمت اخیر ماده بالصراحه بیان شده، اهانتی است که مصداق قذف باشد، که در اینصورت مجازات قذف نیز بدان اضافه خواهد شد.

اهانت به مافوق، حین خدمت.

 رعایت شأن افراد در سلسله مراتب اداری، در سطح نیروهای مسلح و همچنین اطاعت از کسانی که به لحاظ درجه با قدمت خدمت (یا سایر

عوامل مطرحی که موجب ارشدیت افراد نسبت به یکدیگر می شود) در موقعیت بالاتری قرار گرفته اند، باعث شده که (از قدیم الایام ) در نیروهای مسلح مقررات ویژه ای وضع شود و به عنوان اصل مسلم پذیرفته شده و مورد اجرا قرار گیرد.

از جمله این موارد، رعایت شأن مافوق و اطاعت از اوست که در مسئله فرماندهی بسیار ضروری و لازم الاجراست.

توهین به مافوق ضمن اینکه موجب هتک حرمت وی می گردد، همچنین باعث تزلزل و اختلال در روابط فیمابین پرسنل نیروهای مسلح می شود، لذا با در نظر گرفتن این واقعیتها، حکم قانونی خاص برای اهانت به مافوق پیش بینی شده است.

ماده ۴۸ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح اختصاص به این امر داشته و اینگونه حکم داده است:

( (هر نظامی حین خدمت یا در ارتباط با آن به مافوق خود اهانت نماید به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم می گردد.

تبصره: در صورتی که اهانت وی مصداق قذف باشد به مجازات آن نیز محکوم می شود.))

یاد آن ارتباط خدمتی، هرگونه رابطه ای است که به نحوی به خدمت و یا مسائل خدمتی بر می گردد.

مأموریت، شرکت در سمینارها و همایش ها، حضور در نماز جماعت در محل کار، رفت و آمد به محل خدمت و امثالهم از مصادیق بارز این امرهستند.

حال چنانچه کسی با مافوق خود، همسایه هم باشد و چون در محل خدمت مشکلاتی با یکدیگر پیدا کرده اند، با در نظر گرفتن آن اختلاف و مشکلات، دعوایی در قالب همسایه گری راه بیندازد و توهین نماید، آیا این از موارد مشمول ماده ۴۸ می باشد یا خیر؟

در این رابطه دو نظر متفاوت وجود دارد لیکن نظر قالب این است که این دعوی، به لحاظ عدم ارتباط خدمتی، مشمول ماده ۴۸ نمی باشد.

به عبارت دیگر تسری آن به ماده مزبور به منزله تفسير موسع و خارج از شمول آن به حساب می آید و نیازمند دلیل است.

وکیل اهانت به مامور

اهانت به افراد تحت امر از سوی فرماندهان و مسئولان:

 این جرم نیز همانند مورد قبلی است با این تفاوت که مسئولان و فرماندهان حق ندارند که به افراد تحت امرشان تا هر چند درجه یا رتبه پائین تر، اهانت نمایند.

البته دامنه این جرم فقط شامل افراد تحت امر نیست بلکه کسانی که به نحوی از دیگران پائین تر هستند را هم شامل می شود .

به نظر می رسد که مقنن ضمن توجه به ایجاد زمینه قانونی برای حفظ و رعایت سجایای اخلاقی در بین نیروهای مسلح این نکته را نیز در نظر داشته که اساسا در نیروهای مسلح نبایستی عامل خشونت، تعیین کننده پیشبرد امور و دستورات صادره از سوی فرماندهان و مسئولان باشد.

این واقعیت اجتناب ناپذیر است که در نیروهای مسلح به دلیل استفاده و نمایش درجات نظامی و از طرفی به لحاظ در اختیار داشتن سلاح و مهمات، احساس قدرت و غروری که در افراد بوجود می آید آنها را از سایر مستخدمین دستگاههای دولتی، به صورت خاصی متمایز می کند.

زیرا در هر سیستم اداری و هر سازمان دولتی یا غیر دولتی، کارمندان و کارکنان دارای سمت ها و رده های مختلفی هستند که از سوی همگان و حتی خود آنها قابل احترام است، لیکن اگر شما وارد سازمانی بشوید که افراد آنجا را از قبل شناسایی نکرده باشید، از ظاهر آنها، سریع نمی توانید رده سازمانی آنها را تشخیص دهید، در صورتی که در نیروهای مسلح، نصب درجات نظامی، گویای میزان ارشدیت و جایگاه آنهاست.

حتی این احساس غرور، در مورد نحوه ارتباط نظامیان با افراد غیر نظامی (مانند، پلیس با شهروندان) هم دیده میشود و البته در این زمینه نقطه نظرات حقوقی و روان شناسی جالب و قابل توجهی وجود دارد که پرداختن به آنها از حوصله بحث حاضر خارج است.

به هر حال با توجه به جميع بحث های راجع به این موضوع، در ماده ۴۹ قانون مجازات جرائم ن.م اینگونه آمده است:

( (هریک از فرماندهان و مسئولان نظامی به افراد تحت امر اهانت و یا خارج از محدوده اختیارات فرماندهی و آئین نامه انضباطی آنان را تنبیه نماید به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم و هر گاه به موجب قوانین جزایی دیگر مستلزم حد یا قصاص یا دیه باشد به آن مجازات نیز محکوم می گردد.))

توهین به وکیل در حین وکالت یا به سبب آن

در ماده ۲۰ لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری آمده است:

((هر کس نسبت به وکیل دادگستری در حین انجام وظیفه وکالتی یا به سبب أن توهین نماید به حبس تأدیبی از پانزده روز الی سه ماه محکوم خواهد گردید.))

 در همین راستا، بر اساس تبصره ۳ ماده واحده انتخاب وکیل توسط اصحاب دعوی مصوب ۱۱/۷/۱۳۷۰ آمده است:

((وکیل در موضع دفاع، از احترام و تأمینات شاغلين شغل قضاء برخوردار می باشد.))

در ارتباط با مجازات حبسی که در ماده ۲۰ فوق الاشاره مقرر گردیده است، اشاره به بند ۱ ماده ۳ قانون وصول برخی از در آمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب ۲۳/۱۱/۱۳۷۴ لازم و ضروری است، زیرا بر این اساس، مجازات مزبور به جزای نقدی تبدیل شده است. حکم مزبور بدین قرار است:

( (در هر مورد که در قوانین حداکثر مجازات کمتر از نود و یک روز حبس و یا مجازات تعزیری موضوع تخلفات رانندگی می باشد از این پس به جای حبس یا مجازات تعزیری حکم به جزای نقدی از هفتاد هزار و یک (۷۰۰۰۱) ریال تا یک میلیون (۱۰۰۰۰۰۰) ریال صادر می شود.))

البته شایان ذکر است که مقررات بند ۱ اخیرالذکر می بایست با قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ بررسی شود که در این وضعیت مشمول مجازات های درجه هشت در ماده ۱۹ این قانون میباشد و با عنایت به ماده ۳۹ همان قانون، در صورت احراز جهات تخفیف چنانچه دادگاه پس از احراز مجرمیت، تشخیص دهد که با عدم اجرای مجازات نیز مرتکب، اصلاح می شود در صورت فقدان سابقه کیفری مؤثر و گذشت شاکی و جبران ضرر و زبان یا برقراری ترتیبات جبران آن می تواند حکم به معافیت از کیفر صادر کند.

بدیهی است که حکم مزبور نه فقط به طرفین دعوایی که وکیل مورد نظر، وکیل یکی از آنان است، بلکه به هر ذینفعی که در این راستا قرار گرفته باشد، قابل تسری است و همچنین حکم مزبور پس از زوال وکالت هم قابل استناد می باشد.

وکیل اهانت به مامور

توهین به اعضای شورای حل اختلاف در مقام انجام وظیفه و یا به مناسبت آن (ماده ۴۶ قانون شوراهای حل اختلاف)

در ماده ۴۶ قانون شوراهای حل اختلاف صراحتا آمده است:

 ( (چنانچه به اعضای شورا در مقام انجام وظیفه و یا به مناسبت آن توهین شود، مرتکب به مجازات بزه موضوع ماده (۶۰۹) کتاب پنجم قانون مجازات مصوب ۲/۳/۱۳۷۵ محکوم خواهد شد.))

• لازم به ذکر است موسسه تهران وکیل دارای بهترین وکیل کیفری است و می توانید از خدمات مشاوره حقوقی رایگان این موسسه بهره مند شوید.

برای دریافت مشاوره حقوقی کیفری توسط وکیل کیفری به صفحه فوق مراجعه نمایید یا با کارشناسان مشاوره حقوقی ما در ارتباط باشید.