خلع ید عنوان دعوای حقوقی می‌باشد که فردی بدون اجازه مالک ملک را به تصرف خود درآورده است و از دادگاه می‌خواهد که به روند تصرف غیرمجاز متصرف پایان بخشیده و ملک او را از تصرف او خارج کرده و تحویل او بدهد.
نحوه طرح دعوی نیز به این نحو است که مالک مال غیرمنقول با در دست داشتن سند مالکیت به دادگاه محل وقوع مال غیرمنقول مراجعه کرده و با تنظیم دادخواست و طرح دعوی خلع ید به طرفیت (علیه) متصرف که در اصطلاح غاصب دانسته می‌شود، حق خود را مطالبه می‌کند.
شرط اصلی برای اقامه دعوای خلع ید این است که فرد با در دست داشتن سند به عنوان مالک اصلی ملک متنازع باشد زیرا دادگاه موقع اقامه دعوا نیازمند به ادله کافی برای اثبات دعوا می‌باشد.
در صورتی نیز که فرد واقعا مالک باشد اما مدرکی برای اثبات آن نداشته و طرف مقابل نیز ادعای مالکیت را قبول نداشته باشد، ابتدا مدعی مالکیت باید به دادگاه مراجعه و دعوای اثبات مالکیت مطرح کند و سپس با گرفتن حکم قطعی اثبات مالکیت دعوای خلع ید را در دادگاه مطرح می‌کند.
نکته حائز اهمیت در دعوای خلع ید این است که قلعه ید با تصرف عدوانی متفاوت می‌باشد. منشا دعوای خلع ید، غصب است و هیچ قراردادی بین مالک و متصرف وجود ندارد. این درصورتی است که در تخلیه، قرارداد وجود دارد اما با وصف اینکه مدت اجاره پایان پذیرفته، مستاجر حاضر به تخلیه ملک نیست.
خلع ید زمانی مطرح می‌شود که فردی در مالکیت ملک دچار مشکل شده باشد اما در تصرف عدوانی مالکیت ملک استیجاری می باشد که مستاجر حاضر به تخلیه کردن ملک نمی‌باشد. برای آنکه در دعوای خلع ید پیروزی و موفقیت حاصل شود، نیازمند به بهترین وکیل در خلع ید می‌باشید.
نکته دیگری که در خلع ید حائز اهمیت می‌باشد این است که در دعوای خلع ید اینکه فردی مالکیت منفعته ملکی باشد، نیز کافی می‌باشد و نیازمند آن نیست که مالکیت انتزاعی داشته باشد.
مالکیت عین ملک نیز شرط نیست و همین که فرد مالک منافع باشد، کفایت می‌کند. در خصوص دعوای تصرف عدوانی نیز باید گفت که این دعوی به دو صورت کیفری و حقوقی قابل طرح است. در دعوای تصرف عدوانی حقوقی، فقط اثبات سابقه تصرف کافی است و نیازی به اثبات مالکیت (عین و منافع) وجود ندارد و همین که سبق تصرف خواهان و لحوق (پیوستن) تصرف خوانده و عدوانی بودن تصرف ثابت شود، کافی است اما در شکایت تصرف عدوانی کیفری اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای مالکیت را شرط می‌دانند اما عده دیگری فقط سبق تصرف را کافی می‌دانند که رویه قضایی نظر نخست یعنی اثبات مالکیت را پذیرفته است.
مالکیت عین ملک نیز شرط نیست و همین که فرد مالک منافع حاصله از ملکیت و منافع باشد، کفایت می‌کند. این دعوی به دو صورت کیفری و حقوقی قابل مطرح شدن است .در دعوای تصرف عدوانی حقوقی، فقط اثبات سابقه تصرف کافی است و نیازی به اثبات مالکیت (عین و منافع) وجود ندارد و تصرف خوانده و عدوانی بودن تصرف ثابت می‌شود،کافی است اما در شکایت تصرف عدوانی کیفری اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای مالکیت را شرط می‌دانند اما عده دیگری فقط منافع ملکیت تصرف را کافی می‌دانند که رویه قضایی نظر نخست یعنی اثبات مالکیت را مورد قبول داشته است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید از وکلای مجموعه تهران وکیل کمک بگیرید. وکلای مجموعه تهران وکیل آماده‌ی خدمت رسانی به شما مشتریان عزیز می‌باشند. جلب رضایت شما مشتریان گرامی، هدف وکلای صاحب تجربه این مجموعه است؛ پس با اطمینان خاطر پرونده‌های خود را در این زمینه به وکلای تهران وکیل بسپارید و با شماره‌های موجود در سایت تماس بگیرید.
بدون دیدگاه