در این مطلب به موضوع اثر عدم ذکر حق فسخ در قرارداد جدید نسبت به خیار فسخ مذکور در عقد سابق اشاره شده است. شما می توانید در صورت نیاز به مشاوره حقوقی رایگان از طریق راههای ارتباطی با ما در تماس باشید .
اثر عدم ذکر حق فسخ در قرارداد جدید نسبت به خیار فسخ مذکور در عقد سابق
اثر عدم ذکر حق فسخ در قرارداد جدید نسبت به خیار فسخ مذکور در عقد سابق به چه صورت است؟
در صورتی که در قرارداد اولیه اجاره حق فسخ در صورت عدم پرداخت به موقع اجاره بها وجود داشته باشد؛ لیکن در توافق بعدی هیچ اشاره ای به حق فسخ موصوف نشود به منزله عدول از خیار فسخ است.
شماره دادنامه: ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۲۰۰۴۱۵
تاریخ: ۱۳۹۲/۳/۲۷
رأی شعبه ۲۱۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران درباره اثر عدم ذکر حق فسخ در قرارداد جدید نسبت به خیار فسخ مذکور در عقد سابق
در خصوص دعاوی آقای (ح.ص.)به طرفیت خانم (ش.ک.) به خواسته تأييد فسخ قرارداد اجاره و تخلیه عین مستأجره به لحاظ عدم پرداخت اجاره بهای ماهیانه، در جلسه دادرسی، خوانده با وجود ابلاغ اخطاریه و اطلاع از جلسه دادرسی در شعبه حاضر نشده و همسرش در شعبه حاضر و ضمن قبول بدهی، ادعای پرداخت قسمتی از اجور معوقه را نموده است، دادگاه نظر به مراتب فوق دعوی خواهان را محمول بر صحت تشخیص و مستندا به ماده ۱۰ قانون مدنی و بند ۱-۴ قرارداد اجاره و ۵۱۹ و ۱۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی حکم به تأیید فسخ قرارداد اجاره و تخلیه عین مستأجره به لحاظ عدم پرداخت اجاره بها صادر و اعلام میدارد. رأی صادره حضوری و ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان می باشد.
رئیس شعبه ۲۱۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران – مجرد
اثر عدم ذکر حق فسخ در قرارداد جدید نسبت به خیار فسخ مذکور در عقد سابق
در صورت نیاز به مشاوره حقوقی می توانید در هر ساعت از شبانه روز با موسسه تهران وکیل تماس حاصل فرمایید. همچنین می توانید به منظور دریافت مشاوره حقوقی رایگان در ساعات غیر اداری از طریق راه های ارتباطی موجود در وب سایت اقدام فرمایید. همچنین می توانید در صورت نیاز نسبت به دریافت مشاوره حقوقی ار طریق واتساپ نیز اقدام فرمایید.
رای شعبه ۳۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران درباره اثر عدم ذکر حق فسخ در قرارداد جدید نسبت به خیار فسخ مذکور در عقد سابق
در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم (ش.ک.) به طرفیت آقای (ح.ص.)نسبت به دادنامه شماره ۰۰۱۱۶۶ مورخ۲۰/۱۲/۹۱شعبه ۲۱۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن و در مورد دعوی تجدیدنظرخوانده (خواهان بدوی)مبنی بر تأیید فسخ قرارداد اجاره و تخلیه عین مستأجره به لحاظ عدم پرداخت اجاره بهای ماهیانه، حکم به تأیید فسخ اجاره و تخلیه عین مستأجره به لحاظ عدم پرداخت اجاره بها صادر شده است. دادگاه با توجه به محتویات در مجموع با این استدلال که برابر توافق مورخ۱۰/۱۰/۹۱ (مؤخر بر قرارداد اجاره اولیه)، تجدیدنظرخواه با پرداخت اجاره بهای معوقه متعهد شده که از تاریخ مندرج در توافق نامه اجاره بهای ماهیانه را ظرف پانزدهم تا هفدهم هر ماه پرداخت نماید و در صورت عدم پرداخت حاضر به پرداخت خسارات وارده به تجدیدنظر خوانده باشد؛
اثر عدم ذکر حق فسخ در قرارداد جدید نسبت به خیار فسخ مذکور در عقد سابق
بنابراین چون در توافقی اخیر هیچ گونه اشاره به حق فسخ نشده و طرفین به طور ضمنی از شرط فسخ موضوع قرارداد اجاره مستند دعوی بدوی عدول کرده اند و اراده خود را بر اساسی توافق جدید انشاء نموده و خود را ملزم به آن دانسته اند، لذا دادنامه تجدیدنظرخواسته را مقتضی نقض دانسته مستندا به ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی با نقض دادنامه معترض عنه، حکم به بی حقی خواهان بدوی صادر و اعلام می شود. این رأی قطعی است .
رئیس شعبه ۳۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران – مستشار دادگاه
بدون دیدگاه