عدم تحویل ملک فروخته شده

بیع: عقد بیع از جمله مهمترین عقود معین و مشهورترین آنهاست و نسبت به سایر عقود و تصرفات قانونی، کاربرد بیشتری در روابط میان افراد دارد و نه تنها امروز بلکه در گذشته نیز اساس معاملات و روابط تجاری بر آن مبتنی بوده است

در این متن عدم تحویل ملک فروخته شده بررسی شده است برای پیگیری پروندتان وکیل ملکی را پیشنهاد میکنیم

.

معامله ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد:

و معامله اخص از عقود و ایقاعات،

معامله اعم از امور بی نیاز از قصد قربت

بیع، اصطلاحی فقهی و حقوقی، ناظر به گونه ای از معامله که در آن کالایی با عوضی معلوم اعم از کالا یا وجه نقد مبادله می شود. بیع از عقود لازم است.

عدم تحویل تحویل ملک پس از خرید:

عدم تحویل ملک بعد از خرید توسط فروشنده یکی از مشکلات حقوقی و ملکی است که ممکن است برای هر کسی بعد از قرار بستن پیش آید در قرارداد یا عقدی شخصی در مقابل شخص دیگر متعهد به انجام کار یا دادن مبلغی می شود یعنی اینکه طرفین تعهدی را بر عهده میگیرند برای مثال یکی متعهد می شود مالی را به دیگری منتقل کند  دیگر متعهد می شود در مقابل آن مبلغ معینی را به وی بپردازد، در عقد بیع اگر طرفین بر خرید و فروش مالی به قیمت توافق کنند ولی پس از آنکه مشتری ثمن (پول) را پرداخت کرد مالک اقدام به عدم تحویل ملک کرد در واقع به تعهد خود عمل نکرده است و بر همین مبنا شما به عنوان مشتری می توانید از دادگاه تقاضای الزام مالک به تخلیه و تسلیم مبیع را داشته باشید

.

البته اگر  خریدار بتواند در دادگاه وقوع معامله و تسلیم ثمن (پول)به فروشنده را ثابت کند چرا که اصل بر عدم وقوع معامله و وجود تعهدات است مگر اینکه خلافش را ثابت کند.

که طرف مقابل به فروشنده طلب کار است بنابراین لازم است خریدار اصل مبایعه نامه ارائه کند.این سند پرداخت می تواند فیش مربوط بانکی یا چکی که توسط او وصول شده نیز باشد که نشان خرید و عدم تحویل ملک توسط فروشنده باشد.

اینکه فروشنده چه زمانی باید ملک را تحویل دهد می تواند به قرارداد و نحوه ی توافق شما بستگی داشته باشد که همان است که در متن قرارداد ذکر شده است در غیر این صورت ممکن است  بر طبق ماده 225قانون مدنی عرف و عادت در یک مورد آن چنان واضح باشد که حتی ذکر نکردن آن در قرارداد هم نمی تواند مانع اجرای آن شود و عدم ذکر آن تاثیری در عدم اجرا نمی گذارد اگر نه عرف و عادت و نه در قرارداد مدنی برای تحویل مبیع در نظر گرفته و مطابق ماده 225، و 46 و 47 قانون ثبت با تنظیم سند رسمی ملک را رسما منتقل کند.

بیع: عقد بیع از جمله مهمترین عقود معین و مشهورترین آنهاست و نسبت به سایر عقود و تصرفات قانونی، کاربرد بیشتری در روابط میان افراد دارد و نه تنها امروز بلکه در گذشته نیز اساس معاملات و روابط تجاری بر آن مبتنی بوده است.

معامله ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد:

• معامله اخص از عقود و ایقاعات،
• معامله اعم از امور بی نیاز از قصد قربت

بیع، اصطلاحی فقهی و حقوقی، ناظر به گونه ای از معامله که در آن کالایی با عوضی معلوم اعم از کالا یا وجه نقد مبادله می شود. بیع از عقود لازم است.

عدم تحویل تحویل ملک پس از خرید:

عدم تحویل ملک بعد از خرید توسط فروشنده یکی از مشکلات حقوقی و ملکی است که ممکن است برای هر کسی بعد از قرار بستن پیش آید در قرارداد یا عقدی شخصی در مقابل شخص دیگر متعهد به انجام کار یا دادن مبلغی می شود یعنی اینکه طرفین تعهدی را بر عهده میگیرند برای مثال یکی متعهد می شود مالی را به دیگری منتقل کند .

دیگر متعهد می شود در مقابل آن مبلغ معینی را به وی بپردازد، در عقد بیع اگر طرفین بر خرید و فروش مالی به قیمت توافق کنند ولی پس از آنکه مشتری ثمن (پول) را پرداخت کرد مالک اقدام به عدم تحویل ملک کرد در واقع به تعهد خود عمل نکرده است و بر همین مبنا شما به عنوان مشتری می توانید از دادگاه تقاضای الزام مالک به تخلیه و تسلیم مبیع را داشته باشید.

البته اگر  خریدار بتواند در دادگاه وقوع معامله و تسلیم ثمن (پول)به فروشنده را ثابت کند چرا که اصل بر عدم وقوع معامله و وجود تعهدات است مگر اینکه خلافش را ثابت کند.

که طرف مقابل به فروشنده طلب کار است بنابراین لازم است خریدار اصل مبایعه نامه ارائه کند.این سند پرداخت می تواند فیش مربوط بانکی یا چکی که توسط او وصول شده نیز باشد که نشان خرید و عدم تحویل ملک توسط فروشنده باشد

.

اینکه فروشنده چه زمانی باید ملک را تحویل دهد می تواند به قرارداد و نحوه ی توافق شما بستگی داشته باشد که همان است که در متن قرارداد ذکر شده است در غیر این صورت ممکن است  بر طبق ماده 225قانون مدنی عرف و عادت در یک مورد آن چنان واضح باشد که حتی ذکر نکردن آن در قرارداد هم نمی تواند مانع اجرای آن شود و عدم ذکر آن تاثیری در عدم اجرا نمی گذارد اگر نه عرف و عادت و نه در قرارداد مدنی برای تحویل مبیع در نظر گرفته و مطابق ماده 225، و 46 و 47 قانون ثبت با تنظیم سند رسمی ملک را رسما منتقل کند.